Każdy, ale to każdy szanujący się angielskiego uczący wie, że podstawą zdania w tym języku jest podmiot, najczęściej rzeczownik, oraz czasownik. Przymiotniki są uzupełnieniem całości komunikatu, co wcale nie znaczy, że nie są istotne.
Przymiotnik stanowi dopełnienie początku zdania, w skład którego wchodzą już wymienione części składowe.
Język angielski w wielu miejscach jest dość, logiczny. Czasami bywa dość nielogiczny, i wtedy nazywamy to wyjątkiem 🙂
Wyjątków nie ma jakoś strasznie dużo, a jeżeli wziąć pod uwagę wartość ‘użytkową’ większości z nich, to nie warto koncentrować się na zdecydowanej mniejszości. Dlaczego? Bo to coś w stylu jak napisać poprawnie gżegżółka czy inny wyraz używany nigdy podczas rozmowy w poczekalni u lekarza, do którego i tak nie chodzisz :/
A zatem skoro już wiesz, na czym warto się koncentrować a na czym nie, wejdźmy w świat stopniowania przymiotników. Jak zapewne wiesz, są one zróżnicowane na podstawie intensywności, cechy, którą opisują. Mają stopień podstawowy, wyższy oraz najwyższy.
Na przykład, przymiotnik jednosylabowy: nice – nicer – the nicest / miły – milszy – najmilszy.
Od razu warto zapamiętać, że słówko ‘the’ będzie występować za każdym razem w stopniu najwyższym niezależnie od ilości sylab w przymiotniku.
Stopień podstawowy – to, można by to ująć, taka wyjściowa forma przymiotnika:(NICE – miły, ładny / CLEVER – sprytny / INTERESTING – interesujący )
Jeżeli coś jest większe, lepsze, wyższe, bardziej . . . itd. to znaczy, że to jest stopień wyższy:
( NICER – milszy, ładniejszy / MORE CLEVER,CLEVERER – sprytniejszy / MORE INTERESTING – bardziej interesujący )
A jeżeli coś jest ‘naj’, to znaczy, że to stopień najwyższy:
( THE NICEST – najmilszy, najładniejszy / THE MOST CLEVER, CLEVEREST – najsprytniejszy / THE MOST INTERESTING – najbardziej interesujący )
Często stosowana terminologia, która skutecznie przypomni Ci traumę pod tytułem ‘szkoła’ to, odpowiednio, Comparative oraz Superlative, może się przydać ‘okołosłownikowo’ ale w innych przypadkach będzie zbędna.
Nauka, jak za każdym razem i w każdej kwestii, warto, aby odbywała się ‘przy okazji’ aby uniknąć nudnego wkuwania tabelek, gdzie po minucie zastanawiasz się, co się dzieje kilometr dalej.
Jak mogłoby to wyglądać w praktyce? Prosto, drukujesz sobie wspomniane tabelki, które znajdziesz na końcu tego wpisu, ale nie próbujesz ich zapamiętać, tylko w momencie kiedy jest Ci potrzebny stopień wyższy czy najwyższy danego przymiotnika to wtedy patrzysz sobie w takową tabelkę i już wiesz.
Stopień wyższy oraz najwyższy będą się od siebie lekko różnić, w zależności od ilości sylab w przymiotniku.
Wyjątek będą stanowić przymiotniki nieregularne, na przykład GOOD – BETTER – THE BEST ( dobry – lepszy – najlepszy ).
Końcówka ‘er’ jest stricte i w większości przypadków zarezerwowana dla formy wyższej. Dlaczego w większości? Ponieważ niektóre przymiotniki nie zmieniają swojej formy, przykładem może być przymiotnik 3-sylabowy BEAUTIFUL:
Beautiful – more beautiful – the most beautiful
Stopniowania można się łatwo nauczyć stosując wyżej wspomniany sposób. Nic
dodać nic ująć.
Przymiotniki można podzielić na jednosylabowe, przymiotniki dwusylabowe oraz trzysylabowe. Ponadto mamy jeszcze przymiotniki regularne oraz nieregularne. Te nieregularne są lekko bardziej problematyczne, ponieważ nie podlegają regułom i trzeba je po prostu przyswoić w formie takiej, w jakiej występują. To wcale nie jest trudne, ponieważ, na przykład, przymiotnik GOOD występuje dość często, razem ze swoim formami wyższą oraz najwyższą, czyli BETTER i THE BEST. A to oznacza, że często zobaczysz lub usłyszysz go w zdaniu i z kontekstu wywnioskujesz w jakich formach występuje.
Ok, przejdźmy do części bardziej traumatycznej, czyli kiedy, co i ile sylab – pominiemy zmiany w pisowni, ponieważ w dobie autokorekty, po co to komu? 🙂
Przymiotnik krótki , czyli jednosylabowy, na przykład :
SAFE – SAFER – THE SAFEST ( bezpieczny, bezpieczniejszy, najbardziej bezpieczny )
Co się tu wydarzyło ? Dodałeś ER do stopnia wyższego oraz THE przed wyraz oraz ST do stopnia najwyższego postawiłeś za wyrazem i włala, gotowe. Pełen zestaw zasad w przypadku przymiotników jednosylabowych gotowy. Nie ma sensu komplikować prostej rzeczy.
Przymiotnik dwusylabowy ,na przykład
CLEVER – CLEVERER – THE CLEVEREST ( sprytny, sprytniejszy, najsprytniejszy )
Stosuj tu analogiczną zasadę, jak w przypadku przymiotników jednosylabowych.
Jest taka jedna, dość nielogiczna, ale przydatna zasada – jeżeli coś brzmi ‘dobrze’ i ‘w miarę poprawnie’ to zasady można pominąć. Nie raz i nie dwa usłyszysz MORE CLEVER zamiast CLEVERER. Nie ma się co dziwić, łatwiej jest wymówić MORE CLEVER niz CLEVERER.
Tak to już jest, że język angielski to nie fizyka kwantowa i nie da się tego rozłożyć na czynniki pierwsze stricte ‘książkowo’, ale to też nie jest strojenie gaźnika w Żuku i nie trzeba umiejętności z kosmosu ani lat, aby go przyswoić.
Dla przykładu:
MODER – MORE MODERN –THE MOST MODERN
Raczej nie usłyszysz, gdy ktoś mówi MODERNER, ponieważ to brzmi co najmniej dziwnie.
Online znajdziesz wiele sposobów na naukę za darmo. Słuchanie podcastów oraz czytanie artykułów, które Cię interesują, to świetny sposób na zapamiętanie WSZYSTKICH, najczęściej używanych form przymiotników.
Można próbować zrobić to w sposób opisowy, czyli czytać książkowe opisy zasad, a potem próbować je zastosować, ale to raczej świetny sposób na znudzenie się.
Przejdźmy do ostatniej grupy przymiotników, czyli przymiotników trzysylabowych, na przykład:
dangerous – niebezpieczny
gdzie stopień wyższy i najwyższy to MORE DANGEROUS oraz THE MOST DANGEROUS
Jeżeli przymiotnik jest dłuższy i ma 3 sylaby to wtedy słówka ‘more’ oraz ‘the most’ załatwiają całą sprawę i nie trzeba pamiętać o dodawaniu ER i EST do przymiotnika.
A co jeżeli SAMOGŁOSKA czy spółgłoska stoi na końcu przymiotnika? A co to za różnica? Tak, jak wspomniałem, w erze autokorekty nie powinno Cię to interesować ponieważ technologia zrobi to za Ciebie.
Czy podwajać jakieś spółgłoski na końcu, czy nie podwajać, jeżeli masz ‘za dużo czasu’ i nie ma pomysłu jak go spożytkować 🙂 to zawsze może się nauczyć tych dziwnych reguł. Droga wolna, każdy niech żyje po swojemu 🙂
Jeżeli jednak chcesz skupić się na wartości użytkowej danych słów, to po prostu naucz się jak ich używać w typowej rozmowie po angielsku.
Poniżej załączam kilka pomocnych zestawów tabelek ( wiesz już jak z nich korzystać i nie korzystać ) z odpowiednim podziałem, rosnąco pod względem ilości sylab i regularności lub nieregularności. To jedne z najczęściej używanych przymiotników, jeżeli masz wątpliwość jak je stopniować, po prostu użyj zasad ogólnych:
old –older – the oldest
nice nicer — the nicest
safe – safer– the safest
dry – drier – the driest
thin – thinner – the thinnest
hot – hotter – the hottest
big – bigger – the biggest
new – newer – the newest
clever – cleverer – the cleverest
ugly – uglier – the ugliest
dirty – dirtier – the dirtiest
happy – happier – the happiest
pretty – prettier – the prettiest
simple – simpler – the simplest
gentle – gentler – the gentlest
careful – morecareful – the most careful
harmful – more harmful – the most harmful
dangerous – more – dangerous — the most dangerous
